Loof de HEERE en wees Hem gehoorzaam

1Kom, laten wij vrolijk zingen voor de HEERE,

laten wij juichen voor de rots van ons heil.

2Laten wij Zijn aangezicht tegemoet gaan met een loflied,

laten wij voor Hem juichen met psalmen.

3Want de HEERE is een groot God,

ja, een groot Koning boven alle goden.

4Job 26:6In Zijn hand zijn de diepste plaatsen van de aarde

en de toppen van de bergen zijn van Hem.

5Van Hem is ook de zee, want Híj heeft haar gemaakt,

Zijn handen hebben het droge gevormd.

6Kom, laten wij ons neerbuigen en neerbukken,

laten wij knielen voor de HEERE, Die ons gemaakt heeft.

7Ps. 100:3Want Hij is onze God

en wij zijn het volk van Zijn weide

en de schapen van Zijn hand.

Hebr. 3:7Heden, indien u Zijn stem hoort,

8verhard uw hart niet, Ex. 17:7; Num. 20:1,3,13; Deut. 6:16zoals te Meriba,

zoals in de dagen van Massa in de woestijn:

9daar stelden uw vaderen Mij op de proef,

daar Hebr. 3:9beproefden zij Mij, hoewel zij Mijn werk zagen.

10Hebr. 3:17Veertig jaar heb Ik gewalgd van dit geslacht;

Ik heb gezegd: Zij zijn een volk met een dwalend hart,

en zíj kennen Mijn wegen niet.

11Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen:

Mijn rust zullen zij nooit binnengaan!Het Hebreeuws heeft hier een constructie die we in het Nederlands niet kennen. Letterlijk staat er “Indien zij mijn rust zullen binnengaan!” Omwille van de duidelijkheid heeft de HSV niet, zoals de SV, voor een letterlijke weergave gekozen. Het is mogelijk dat dit in het Nederlands van de 17e eeuw een minder groot probleem was. In het hedendaagse taalgebruik is het risico echter te groot dat de bedoeling van deze plechtige eed van God totaal niet overkomt, wat een grote verarming zou zijn.