28 juli 2019

Jojakim was vijfentwintig jaar oud toen hij koning werd, en hij regeerde elf jaar in Jeruzalem. Hij deed wat slecht was in de ogen van de HEERE, zijn God.
2 Kronieken 36:5
Jojakims vazalstaat
Necho II, die Jojakim had aangesteld als koning, werd bij Karchemis verslagen door Nebukadnezar. Hij maakt Juda tot een vazalstaat. Jojakim was al eerder vazal van Babel geworden, maar zijn opstand tegen Babel maakt dat Nebukadnezar Juda belegert. Jojakims regering kenmerkt zich door terugkeer naar afgoderij. Jeremia tekent hem als een echte alleenheerser die zijn volk onderdrukt en uitmergelt. Jojakim luistert niet naar de stem van God, hij vervolgt en doodt de profeten van God. Hoe verhard hij zich opstelt komt tot uiting bij de rol van de profeten die hij in stukken snijdt en verbrandt. Vandaag horen wij de verkondiging uit de Bijbel, wat is onze reactie daarop? Doden wij het Woord of doodt het ons, om ons levend te maken door Gods Geest? Wij worden afhankelijk gemaakt van Gods Woord. Velen verwerpen Gods Woord, voor ons is het een Woord tot eeuwig leven. Christus’ Woord waakt over ons.
Wat baat een vurig begin, als het midden reeds lauw en het einde koud is?
bron: https://www.royaljongbloed.com/nl/product/volharding-2019/