13 november 2019
Wat buigt u zich neer, mijn ziel en wat bent u onrustig in mij?
Psalm 43:5
Hoop is het einde van de tegenspraak
De dichter heeft het moeilijk. Hij ligt onder vuur, van alle kanten wordt hij bedreigd. De tekening van een zwartgallig leven. Terwijl hij de dood voor ogen heeft gaat hij ineens gelovig zingen. Midden in zijn doodsnood ziet hij op zijn God. Tot Wie hij bidt, aan Wie hij zijn behoefte aan Zijn leiding en uitredding vertelt. Daarbij valt het woord altaar, hij denkt aan vergeving. Hij schept er goede moed uit. Hij pakt zichzelf daarom stevig aan. Hij spreekt zichzelf tegen. Niet bij de pakken neerzitten. Er is en komt uitkomst. Hij bant zijn verlammende gedachten van onrust uit zijn hart en leven. Zijn God is immers volkomen zekerheid. Hij redt niet half maar volkomen. Gods vriendelijk aangezicht ziet hij. Ineens is Gods heerlijke toekomst in het vizier. De hoop herleeft in hem. Bijbelse en christelijke hoop is houvast. Je zegt met Paulus: Christus is mijn Hoop. Geweldig! Die Hoop duldt geen tegenspraak.
Hopen is het uitzien naar en verwachten van een zekere toekomst.
bron:
https://www.royaljongbloed.com/nl/product/volharding-2019/
