Meelopen Twee van Jezus’ volgelingen zijn op weg naar huis. Al hun dromen zijn in duigen gevallen. Ze hadden zóveel verwacht van Jezus. Maar het is allemaal op helemaal niets uitgelopen. Wat een drama … Hun mond staat niet stil … En dan komt er opeens iemand naast hen lopen. Hij loopt met hen mee. Iemand die een luisterend oor biedt. Iemand die meevoelt. Zonder dat ze het merken, loopt de grote Koning met hen mee als een pastor. Gebeurt dat vaker? Dat Jezus met je meeloopt zonder dat je het merkt? Dat kan inderdaad ‘zomaar’ gebeuren. Zeker in moeilijke tijden. Tijden van tegenslag, depressie, verdriet … Soms zit je hart zó vol, dat er geen ruimte meer is om God te ervaren. Maar ook dan draagt Hij je. Soms stuurt Jezus ook ‘gewoon’ een medechristen naar je toe. En zonder dat je het misschien merkt, helpt Híj je op die manier verder … ‘Onnoembaar aanwezig deelt U mijn bestaan …’ (liedtekst Sela: ‘Ik zal er zijn’, Opwekking 770)