En nu was er voor een klein ogenblik genade van de HEERE, onze God, om ons gelegenheid tot ontkoming te laten … en ons enige opleving te geven … Ezra 9:8
Ligt de lat te hoog? Ezra begrijpt dat hij iets moet doen. Hij buigt zich voor God. Dat is altijd een goede actie. Hij zegt hardop wat er fout is gegaan. Eigenlijk al generaties lang. In deze biecht sluit hij zichzelf in. Wat hij als bijzonder pijnlijk ervaart, is vooral dat God het volk genadig is geweest doordat ze door het besluit van Kores mochten terugkeren naar Jeruzalem. Iets dat door iedereen ervaren is als bevrijding en opleving. Maar in plaats van de samenleving nu mooi voor God op te bouwen, is men zich gaan verbinden met Kanaänieten. Ezra is totaal verslagen. Onwillekeurig denk je aan Mozes. Wat vielen de mensen hem vaak tegen. Leiders als Ezra en Mozes leggen de lat erg hoog. Misschien te hoog. Ook kinderen van God zijn mensen. De meeste dominees doen er lang over voordat ze daarmee een beetje kunnen omgaan, zonder water bij de wijn te doen, zoals men wel zegt. Val op als volgeling van Jezus, maar doe niet te dapper.