Tempel van de levende God Je zou denken dat hier gaat om het gedrag in de kerk. Nee, kerken kende men in Paulus' tijd niet, wel tempels van afgoden. Wat een tempels! Wie het oude Efeze of Athene bezoekt, raakt er diep van onder de indruk. Daar stonden op een sokkel de zichtbare afgoden, die je niet over het hoofd kon zien. Paulus weet niet wanneer zijn agenda het toelaat om Efeze te bezoeken, maar hij vraagt of de gemeente, de gemeente Gods, zo zichtbaar wil zijn, zoals dat beeld dat op een sokkel staat. Zichtbaar als zo’n tempel in die tijd, van verre te zien. Zichtbaar door woorden en daden van het levend geloof. Het vraagt om persoonlijke inzet, ook van de gemeente Gods op zondag en doordeweeks. Hier krijgt het diakonale gezicht van de gemeente en van de gelovige persoonlijk volop ruimte. Het gezicht van de gemeente Gods wordt bepaald door het Woord en de daad.