Ten slotte Op de valreep wordt de regeling inzake de dochters van Zelafead aangescherpt. Als erfdochters mogen ze alleen maar binnen hun stam trouwen. Zo zal er geen verlies van grondbezit plaatsvinden. De gedachte achter dit alles is dat de Heere het land aan Israël gegeven heeft. Elke stam kreeg een deel. Binnen de stam kreeg elke familie een deel en binnen de familie elk gezin. Iedere stam heeft zó alleen datgene wat hij nodig heeft om te kunnen bestaan. De regel voor deze dochters van Zelafead wordt een algemeen voorschrift. Numeri sluit af met een treffend woord in vers 13: achter de geboden en rechtsregels staat de Heere Zelf. Voor de intocht is nu alles geregeld. Men vertrouwt op de vervulling van Gods belofte: 'Ik zal u geven …' Aan het begin van Numeri stond men bij de Sinaï. Veertig jaar later en vele ervaringen rijker staat Israël op de drempel van het beloofde land. Wat is de Heere genadig en barmhartig en groot van goedertierenheid.