Let namelijk op uw roeping, broeders: er zijn onder u niet veel wijzen naar het vlees, niet veel machtigen, niet veel aanzienlijken. 27. Maar het dwaze van de wereld heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen, en het zwakke van de wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen. 1 Korinthe 1:26-27
Belachelijke mensen Jaren geleden werden in het tv-programma ‘Praatjesmakers’ kinderen geïnterviewd. Met een ontstellende eerlijkheid vertelden ze alles, op nationale televisie. Gelach alom. De ouders, over wie het vaak ging, zaten soms toch wat ongemakkelijk glimlachend in het publiek. Eerlijkheid beschaamt soms … 1 Korinthe 1 laat ons ook wat ongemakkelijk glimlachen. Paulus beschrijft de christelijke gemeente als een groepje dat vooral niet ‘wijs, machtig en aanzienlijk’ is. Zo van de buitenkant zou het je niet overtuigen. Zijn punt is prachtig: in Zijn kracht doet God grote dingen met kleine middelen. Dat is ontspannend en bemoedigend. Wij hoeven het niet van onszelf te verwachten. Maar het zet ons ook op onze plek. Als je gelooft, hoor je automatisch ook bij een dwaas groepje. Een groep die het vooral niet van de eigen kracht, het eigen imago en de eigen wijsheid moet hebben. En dat valt in een prestatiecultuur niet mee. Volharding gevraagd! ‘Leer ons groeien, Heer, in kleiner zijn.’ (Sela)