De mirten Zacharia heeft een visioen ontvangen. Hij heeft een Man gezien tussen de mirten: sierheesters met glanzende, groene bladeren en witte bloesems. Ze gedijen het best op vochtige plaatsen. Hier staan ze in de diepte op een onaanzienlijke plaats. Deze mirten vormen een metafoor voor het volk van Juda. Wat heeft dit ministaatje nog te betekenen tegenover de macht van Babel en het groeiende rijk van de Meden en Perzen? Net zoals Nederland in 1940 niets kon inbrengen tegen de Duitse invasie. Na de oorlog was men sterk gericht op de groei van de kerk. Juda vormt ook het beeld van de kerk. Tussen de mirten, want de kerk valt in de samenleving nauwelijks op. Er staat een Man tussen de mirten, wat verwijst naar de Zoon van God, het Hoofd van Zijn gemeente. Daarom vrees niet, ‘want de poorten der hel zullen haar niet overweldigen’ (Matth. 16:18b). ‘Hadd’ ons de Heer – Hem zij al d’eer – alzo niet bijgestaan, wij waren lang vergaan!’ (Gezang 303, Nederlands Hervormde Bundel 1938)