Toen kwam Elia naar voren, bij heel het volk, en zei: Hoelang hinkt u nog op twee gedachten? Als de HEERE God is, volg Hem, maar als het de Baäl is, volg hem! Maar het volk antwoordde hem niet één woord. 1 Koningen 18:21
Hinken In de tijd van Jozua was het volk heel stellig: ‘Wij zullen de HEERE dienen.’ Het was een plechtige belofte, die ze herhaaldelijk uit hadden gesproken. De praktijk van het volksleven van Israël blijkt weerbarstig. Steeds weer duiken de afgoden op; het is blijkbaar nog niet zo makkelijk om daarvan los te komen. Heel veel jaren later blijkt de Baäl zich diep in het volksleven van Israël te hebben genesteld. Elia heeft de Israëlieten samengeroepen op de Karmel. Hij vraagt om een duidelijke keuze, maar het volk durft zich niet uit te spreken. Ze zwijgen. Die stilte is veelzeggend; het volk hinkt op twee gedachte. Herken je de weifelachtige houding van Israël? Hoe zou jij reageren als je wordt opgeroepen om een duidelijke keus te maken? Durf je dan te belijden dat je de HEERE wilt dienen en de afgoden afzweren, of doe je er liever het zwijgen toe? ‘Afgoderij is in plaats van de enige ware God die Zich in zijn Woord geopenbaard heeft, of naast Hem iets anders bedenken of hebben waarop de mens Zijn vertrouwen stelt.’ (Heidelbergse Catechismus, antwoord 95)