En het gebeurde na vele dagen dat het woord van de HEERE tot Elia kwam, in het derde jaar: Ga, vertoon u aan Achab, want Ik zal regen geven op de aardbodem. 1 Koningen 18:1
Vertrouwen, verlangen, volharden Elia’s werk zit erop. De onmacht van de Baäl is aangetoond, zijn profeten zijn uitgeschakeld. Israël heeft beleden dat de HEERE God is. Toch blijft Elia op de Karmel, want er staat nog een belofte van God uit. Hij heeft tegen Elia gezegd dat Hij regen zal geven. Elia vertrouwt op die belofte en laat Achab waarschuwen. Dat is niet alleen een daad van grootmoedigheid, maar ook een blijk van vertrouwen. De regen komt! Hij gaat intensief in gebed en stuurt zijn knecht op de uitkijk: komt de regen al? Het geduld van Elia wordt op de proef gesteld. Maar hij volhardt in het gebed totdat de HEERE regen geeft. Deze houding van Elia is een spiegel voor ons. Hoe gaan wij met de beloften van God om? Vertrouwen wij dat Hij doet wat Hij zegt? Verlangen we naar de vervulling van Zijn beloften? Bidden we daar volhardend om? ‘Ik blijf den HEER verwachten; Mijn ziel wacht ongestoord; Ik hoop, in al mijn klachten, Op Zijn onfeilbaar woord.’ (Psalm 130:3, berijmd)