Denk aan de gevangenen alsof u zelf ook gevangen bent, en denk aan hen die slecht behandeld worden, alsof u ook zelf lichamelijk slecht behandeld wordt. Hebreeën 13:3
Denk aan mijn gevangenschap Het lijkt erop dat de Kolossenzenbrief door een medewerker van Paulus is opgeschreven. Helemaal aan het einde voegt hij er een persoonlijke groet aan toe. Als een soort handtekening. Juist in die laatste persoonlijke woorden herinnert Paulus de Kolossenzen aan zijn gevangenschap. Hij had ze al meegedeeld dat hij omwille van het Evangelie gebonden is (vs. 3), maar dat was een bijna terloopse opmerking. Nu vraagt hij nadrukkelijk aandacht voor zijn situatie. Kan Paulus het niet meer aan? In een andere brief schrijft Paulus dat hij alle dingen kan doorstaan dankzij Christus die hem krachten geeft. Paulus weet van de kracht van Christus die hem staande houdt. Toch doet het meeleven en gebed van andere christenen hem goed, hij heeft dat nodig. Vandaar deze oproep. Ook vandaag zijn er christenen gevangen vanwege het Evangelie. Op welke manier leef jij met hen mee? Denk je trouwens weleens aan mensen die om heel andere redenen – misschien wel door eigen schuld – in de gevangenis zitten? ‘Ai, hoor naar hen, die in gevangenis kwijnen.’ (Psalm 79:6, berijmd)