Toen zei Hij tegen mij: Dit is het heilige der heiligen.
Ezechiël 41:4
Waar is de ark?
Het is onmogelijk om in het korte bestek van dit dagboek recht te doen aan de hele beschrijving van de nieuwe tempel. We lezen die wel in zijn geheel maar kunnen er slechts enkele kenmerken uit halen. Eén van de meest schokkende ontdekkingen voor iedere Jood die deze beschrijving hoorde, was dat er wel een heilige der heiligen in deze tempel is, maar over de ark van het verbond wordt met geen woord gerept. En dat terwijl de aanwezigheid van de ark wezenlijk was voor dat gedeelte van de oude tempel. Eén maal per jaar ging de hogepriester er binnen om bloed te sprenkelen op het verzoendeksel. Dat kan in deze tempel helemaal niet! Het hoeft blijkbaar ook niet meer. Het grote offer is eens voorgoed gebracht op Golgotha en het verzoenend bloed dat daar gevloeid heeft maakt het verzoendeksel van de ark overbodig. Achter dat bloed mogen we schuilen.
‘Vergeven zonde wordt in de diepte van de zee geworpen. Niet als een kurk die weer boven water komt drijven, maar als lood dat naar de bodem zinkt.’ (Thomas Watson)