Toen Jezus de menigte had laten weggaan, ging Hij naar huis. En Zijn discipelen kwamen bij Hem en zeiden: Verklaar ons de gelijkenis van het onkruid op de akker. Mattheüs 13:36
Uitleg nodig Misschien hebben wij het begrepen. Jezus´ discipelen blijkbaar niet. Strijden tegen ongeduld is ons geboden! De dag van de grote scheiding komt. Dan zullen engelen de kinderen van de duisternis bijeenharken voor het vuur; en de rechtvaardigen zullen stralen als de zon. Dat vindt nu nog niet plaats, maar straks. Want het onkruid van de boze presenteert zich vaak graag als echt koren. Wie kan nep onderscheiden van wat echt is? God laat beide opgroeien en staat ons niet toe met de zuivering te beginnen. Wat vandaag voor ons onkruid lijkt, kan morgen koren blijken te zijn. En… (ik weet het, het kan in de gelijkenis niet, maar ik zeg het met grote dankbaarheid) onkruid kan door Gods allesovertreffende genade nog glanzend koren worden. Maar, blijvend bij deze gelijkenis, hier wordt onderstreept: de dag van de scheiding komt zeker. Het kwaad blijft niet ongestraft. Maar wij moeten geduld hebben. Gods geduld is voorbeeldig. Zijn geduld met ons, opdat we een toegerust volk zijn. Een volk, een mens, stralend als de zon in ´s Vaders Koninkrijk.