Zij gingen weg door uit de tegenwoordigheid van de Raad en waren verblijd dat zij waardig geacht waren, omwille van Zijn Naam smaadheid te lijden
Handelingen 5:41
Lijden en toch verblijden
De Heere Jezus had hen wel voorbereid op vervolging en smaadheid. (Joh.15:20) De losgelaten mannen worden gegeseld. Wat een heftige straf, dan worden ze vrijgelaten met een rug vol schrijnende wonden. Ze zijn niet verslagen, niet uit het veld geslagen. Zo komen ze buiten, niet klagend over hun pijnlijke wonden, niet protesterend om het onrecht. Onbegrijpelijk. Komt dit niet door de kracht van het geloof, gegrond op het Woord? Is het voor hen geen ereteken dat ze in de voetsporen van hun Meester leefden? Hij had immers gesproken:" Zalig bent u wanneer de mensen u haten en wanneer ze u uitstoten en u smaden en uw naam als slacht verwerpen omwille van de Zoon des mensen. Verblijdt u op die dag en spring op van vreugde, want uw loon is groot in de hemel." (Lukas 6:22,23) Zo gaat het vandaag in "de lijdende kerk" en ik blijf me verheugen, verwonderen en verbazen over de kracht van het geloof waar de Heilige Geest de woorden van Jezus waar maakt, ook vandaag!
Lijden om Christus wil, doet wonderlijk genoeg, verblijden