De geur van gebed Terwijl het volk op het tempelplein bidt, mag de priester Zacharias, namens het volk, het reukoffer brengen. Hij zal met een pan vol vurige kolen en een beker met geurige kruiden het eerste gedeelte van de tempel binnen gaan: het Heilige. Daar staat het reukoffer altaar en hierop zal hij de kruiden en de kolen bij elkaar mengen. De opstijgende rook symboliseert de opstijgende gebeden van de mensen naar God. De mix van kruiden zorgt er voor dat de rook heerlijk ruikt. Dit symboliseert dat gebeden zijn als een heerlijke geur voor God. Dit zelfde geldt ook voor onze gebeden. Wij vallen God niet lastig met onze gebeden en vragen. Hij wordt niet moe van ons, maar vindt het fijn als wij bidden tot Hem. Ons gebed is als een heerlijke geur die op Hem afkomt. Het gebed verblijdt Gods oor, het doet Zijn hart smelten en opent Zijn hand (Thomas Watson).