Een blik in het heilige der heiligen Net als bij de zegels zit er een pauze tussen de zesde en de zevende bazuin. Maar nu klinkt hij dan toch. En net als na het zevende zegel wordt onze blik verplaatst naar de hemel. Opnieuw zien we de ouderlingen die hun loflied zingen tot Hem, Die is en Die was en Die komt. Maar er komt een couplet bij. Ze roepen om het oordeel over de volken en het loon voor Gods dienstknechten. En dan gebeurt er iets dat Johannes verbijsterd moet hebben. De ark van het verbond wordt zichtbaar. Dat gebeurde in Israël zelfs niet op Grote Verzoendag, want dan ging het gordijn tussen het heilige en het heilige der heiligen maar even opzij om de hogepriester door te laten. Eén keer gebeurde dit eerder: toen Christus aan het kruis stierf. God openbaart Zich als antwoord op het lied van de ouderlingen. Hoe zeer is die Zaligmaker ook onze lofzang waard. ‘Denk niet dat de Heere uw gebeden niet zal verhoren, omdat u geen gebedsgaven hebt. De Heere hoort zelfs het “zuchten” van Zijn kerk!’ (Samuel Rutherford)