Wie is de belangrijkste? De discipelen van Jezus vragen zich af wie de belangrijkste van hen is. Zou er bij een aantal van hen jaloezie zijn geweest, omdat Jezus maar drie discipelen mee de berg had opgenomen? In ieder geval maakt Jezus duidelijk dat zij een verkeerd beeld hebben van belangrijk zijn. Zij vullen dit in met de aardse manier van denken die zij om zich heen zien. Jezus neemt een kind als voorbeeld en stelt dat de minste onder hen de belangrijkste zal zijn. In de tijd van Jezus werd er anders over kinderen gedacht dan nu. Tijd besteden aan een kind werd als een zinloze bezigheid gezien. Jezus stelt dat aandacht hebben voor mensen waar we normaal op neerkijken je juist verbindt met Hem en Zijn Vader. Je bent dus niet belangrijk wanneer je omgaat met belangrijke mensen, maar wanneer je de genade ontvangen hebt om onbelangrijke mensen te dienen. ‘Een trotse man kijkt altijd neer op dingen en mensen; en natuurlijk, zolang je naar beneden kijkt, kun je niet iets boven je zien.’ (C.S. Lewis)