Een ultieme daad van liefde Waren ze met stoffige, ongewassen voeten aan tafel gegaan (vgl. Luk. 7:44)? Het wordt pijnlijk als Jezus Zelf dit slavenwerk verricht. Het staat in een bijzonder kader. Het zegt alles van Jezus Zelf: Zijn relatie tot de Vader, Zijn liefde tot Zijn mensen. Het is tekenend voor de weg die Hij gaat. Johannes spreekt niet van een doodlopende weg. Integendeel: die weg leidt Hem tot de Vader! Dat maakt Zijn actie tot een bewuste keuze vanuit een hoge positie. Hier steigert Petrus: dat nooit! Wat zegt dat van hem? Waarom vindt hij het zo erg dat Jezus hem de voeten wast? Is dat misschien omdat hij weigert ‘zich door zoveel edelmoedigheid te laten verpletteren’ (Vestdijk)? Noem jij dat zelfrespect of toch liever trots? Te trots om je te laten dienen! Je zet Hem buiten de deur van je hart. Of met Jezus’ eigen woorden: Je hebt niks met Mij. Mijn liefde wijs je af. O, Liefde die mij niet wil laten gaan ...