Genoeg is genoeg Nu lees ik die andere naam weer, de naam van Israël in plaats van Jakob. Plotseling lees ik die nieuwe naam, door God gegeven op een crisismoment in zijn leven (Gen. 32). Nu ligt er een glans op zijn oud geworden gezicht, gegroefd door verdriet. Hij ervaart de trouw van God. Hoe wonderlijk goed is Zijn heerlijke kracht. Hij gaat ervan spreken. Over het verdriet en de spanning die achter hem ligt spreekt hij niet. Hij zegt dat het genoeg is. Genoeg meegemaakt, genoeg geklaagd. Straks mag hij Jozef zien, zijn zoon en de redder van het land. Ja, dat is genoeg. Het is alleen genoeg om de Redder te kennen, die voor zondaren een effen land heeft bereid. Israël heeft Jozef, maar boven alles Zijn God, dat is echt genoeg. Ja, Hem te kennen, de God en Vader van Jezus Christus is genoeg om getroost te leven en zalig te sterven. Wat is uw enige Troost in leven en sterven?