‘Eigen zwakheid voelend’ We zien in ons schriftgedeelte Anna, een weduwe. Zij bleef uitzien naar de komst van de Messias en wijdde haar leven aan vasten en bidden, om zo naar de komst van de Christus uit te zien. De apostel heeft het brede spectrum van de gemeente op het oog en is hier pastoraal bewogen om. Hij treft ook weduwen aan. De jonge gemeente in Jeruzalem zag naar hen om. Het gaat hierbij niet alleen om hen bij te staan in hun rouw, maar ook om daadwerkelijke hulp. Onze dagtekst heeft een weduwe zoals Anna op het oog. Ze bleef alleen achter, kinderloos. Zo kan het gebeuren. De bedoeling van God was, dat weduwen met kinderen konden rekenen op hun kinderen. Wie toen kinderloos achterbleef, op wie kon ze terugvallen? Wel had ze haar hoop op God gevestigd en de apostel zegt: 'Blijf dit doen. Je komt niet beschaamd uit.' Ik wil voorzichtig een hint geven: misschien is een van je ouders weer alleen; zou je hem of haar wat meer kunnen betrekken in het leven van je gezin? ‘Sterk in Uw kracht’, want er is Kracht in de Verlosser. (Op Toonhoogte 191)