Het ene water gescheiden van het andere 'En het was zo.' Zeven keer komt die uitdrukking in deze geschiedenis voor, het getal dat de hele Bijbel door naar de schepping verwijst. God houdt vast aan Zijn doel met de schepping, dwars door zondeval, verlossing en wederkomst heen, zelfs als Hij op een 'kwade' dag met de zondvloed ongedaan maakt wat Hij hier doet: het ene water van het andere scheiden. Zeven keer klinkt immers ook het woord 'goed', 'tóv', of zoals wij zeggen: tof! Opvallend genoeg staat dat er niet van de tweede dag. Die is pas 'goed' als de derde geweest is. Dan wordt het water ook nog van het droge gescheiden. In de eerste drie dagen wordt alles klaargemaakt voor de volgende drie. Psalm 104 is als het ware de poëzie bij het proza van Genesis 1: 'Loof de HEERE, mijn ziel. HEERE, mijn God, U bent zeer groot.' Een lied om van harte mee te zingen. Lof en dank is het werk van de hemel. Maar het werk dat men altijd zal doen in de hemel, begint hier! (Thomas Watson)