De geheiligde dag Je ziet het in de vertaling niet, maar de zesde en de zevende dag worden van de andere dagen onderscheiden door een lidwoord: 'de' zesde en 'de' zevende dag. De zesde dag was bijzonder omdat de mens geschapen werd. Over die dag oordeelt God dat ze niet slechts 'goed', maar 'zeer goed' is. De zevende dag is bijzonder omdat God die heiligt. Hij rust op die dag. Voor de mens is dit de eerste volle dag. De mens mag rusten, terwijl hij nog niets heeft hoeven doen. Zo zal de eeuwige sabbat zijn: rust waarvoor je niets gedaan hebt. Vóór die tijd is de sabbat er om van het werk te rusten. Het is een teken, een verbond. Als God wil dat dit gebod letterlijk genomen wordt (op straffe van de dood!) – en Hij grondt dat gebod in de zes scheppingsdagen – kunnen wij de letterlijkheid van die dagen beter niet betwisten. Het is goed veel na te denken over het eeuwige leven. Wat zal dat zijn! Onmiddellijk God te aanschouwen en Zijn nabijheid te genieten. (Thomas Watson.)