De begrafenis van Jozef Nu pas, na vier eeuwen en een tocht van veertig jaar door de woestijn, trekt het volk Israël Kanaän binnen. Zou er ooit een einde komen aan deze reis, moeten ze onderweg gedacht hebben? Zouden ze ooit het beloofde land binnengaan? Maar dan zagen de Israëlieten wat ze mee hadden genomen uit Egypte, hoe ze de doodskist van Jozef droegen. De woorden van Jozef komen dan in herinnering. De Heere had het aan zijn vader beloofd. Jakob en Jozef vertrouwden op Gods belofte. Het geloof kent strijd en aanvechting. Dat gestorven lichaam van Jozef was een zichtbaar teken van de betrouwbare belofte van God. Zo leeft het geloof. Jozef wordt in het familiegraf bijgezet. Hier klinkt het loflied bij dit graf: God maakt Zijn belofte waar, aan Abraham en aan Zijn volk. Straks bij het geopende graf van Jezus klinkt opnieuw een loflied: 'Ik zeg het allen, dat Hij leeft!' 'De donk're weg die Hij [Christus] betrad komt uit in 't hemelrijk.' (Lied 268:5, Zangbundel Joh. de Heer)