Zie, u bent mooi, Mijn vriendin, zie, u bent mooi. Uw ogen zijn als duiven achter uw sluier. Uw haar is als een kudde geiten die neergolft van het gebergte van Gilead. (…) Alles aan u is mooi, Mijn vriendin, er is geen enkel gebrek aan u. Hooglied 4:1 en 7
Een beetje overdreven? Is dat misschien wat je dacht? Wie Hooglied 4 met een stukje Hollandse nuchterheid leest zou dat kunnen denken. Wie begrijpt wat hier gebeurt, gaat echter waarderen wat er wordt geschreven. We zijn aangekomen op de bruiloft! Daar wordt de bruid bezongen in een gedicht. Het mooie van de omgeving brengt de Bruidegom zo over op Zijn bruid: zo is zij! Paulus zegt dat waar dit op een goede manier gebeurt, daar iets van het geheimenis tussen Christus en de gemeente, tussen Christus en de gelovige wordt weerspiegeld. Want als de grote bruiloft aanbreekt, de bruiloft van het Lam, dan zal Hij Zijn bruid zonder smet of rimpel of iets dergelijks voor Zich plaatsen. Dan zal zij heilig en smetteloos zijn. En nee, dat is dan niet overdreven. Zo rijk en groot is het werk van Christus. Jezus weet zelf het beste wat Zijn bruid is; laten we dan belangstellend luisteren naar wat Hij in het Hooglied heeft te zeggen. Hij weet het beste wat Zijn volgelingen behoren te zijn. Het moet ons een groot voorrecht zijn, uit Zijn mond de zoetste poëzie te horen. (Charles Haddon Spurgeon)