Op de toonhoogte van het geloof Op weg naar het Kerstfeest wordt veel gezongen. Koorleden hebben zich maanden voorbereid om tijdens de kerstzangavonden de zuiverste tonen te laten horen. Wat is het genieten als geoefende stemmen de ruimte van een kerk of concertzaal vullen met zang. Het doel moet zijn om niet allerlei loftuitingen van hoorders te ontvangen, maar dat wij God loven. God hoort ons lied. Voor Hem is niet het allerbelangrijkste of wij zuiver zingen, maar Hij houdt de stemvork bij het hart van de zanger. Komt het lied werkelijk uit ons hart? Zingen wij werkelijk op de toonhoogte van het geloof of eren wij God enkel met de lippen? De profetie van Jesaja vervolgt met een danklied. De verloste stemt in met hart en stem: ‘heere, U bent mijn God!’ Wat een blijdschap in de hemel wanneer op aarde op deze toonhoogte gezongen wordt. ‘Weest blij, weest blij o Israël! Hij is nabij, Immanuël.’ (Gezang 125:1, Liedboek voor de kerken)