Een kritische kerk Hoe frustrerend moet het zijn voor Paulus. Hij geeft alles wat hij heeft voor de gemeente. Hij leeft ervoor, hij lijdt eronder. De druk is enorm. En nee, hij is niet volmaakt. Maar zijn toewijding is grenzeloos. En dan roddelt de gemeente: ‘Veilig achter zijn bureau durft hij wel, maar in het echt durft hij amper wat te zeggen. Paulus stelt niet zoveel voor …’ Wat kan kritiek bijtend zijn. En teleurstellend genoeg, óók in de kerk. Je zou verwachten dat mensen in de kerk meer geduld en liefde hebben. Meer geduld met iemands tekortkomingen. Meer liefde om te dienen en iemand recht te doen. Maar dat valt tegen. Vergis je niet hoe slopend kritiek voor voorgangers kan zijn. Wij leven in een tijd waarin je kritiek snel en makkelijk (digitaal) uit. Ik daag je uit ervoor te kiezen met je woorden tot zegen te zijn – en niet tot verwarrend verdriet. Een predikant heeft de huid van een olifant nodig. (Maarten Luther, Tafelgesprekken)