… en de slagregen viel neer en de waterstromen kwamen en de winden waaiden en stortten zich op dat huis, maar het stortte niet in, want het was op de rots gefundeerd.
Mattheüs 7:25
Ik wankel niet, want Hij staat vast
Ten slotte … Jezus sluit Zijn preek af met een dramatisch verhaal. Hij spreekt van twee mogelijkheden: je handelt verstandig of je bent een dwaas. Dwaas, als je de woorden van Jezus hoort, maar ze aan je laars lapt. Als je je leven opzet volgens eigen bestek. Dan bouw je je levenshuis op zand. Het spoelt weg als je levenshuis geteisterd, getest wordt door slagregens en rukwinden. Het einde van dat leven is vreeswekkend. Leef zo niet! Leven als burger van Gods Koninkrijk is een kwestie van horen en doen. Gehoor geven aan Jezus’ woorden is als de rotsbodem om je levenshuis op te bouwen. Als je dat doet ben je verstandig en wijs. Zo vormt Jezus gelovende, hopende en liefdevolle mensen. Mensen met een gebedsleven. Mensen, wiens aanwezigheid je goeddoet. Mensen in wie vrolijkheid zit. Ze zijn nederig, gunnen vijanden de ruimte. Ze vasten en zijn goedgeefs. Ze stralen onbezorgdheid uit en geven je na een beoordeling de ruimte om te veranderen. Mensen die leven als iemand die leerling blijft.
Wat doe je nu? Bouw je op zand of op de rots?