'Men zal u namelijk uit de mensenwereld verstoten, en u zult uw verblijf hebben bij de dieren van het veld. Men zal u gras te eten geven, zoals aan runderen, en u zult bevochtigd worden door de dauw van de hemel. Zeven tijden zullen voorbijgaan, totdat u erkent dat de Allerhoogste Heerser is over het koningschap van mensen en dat geeft aan wie Hij wil.' Daniël 4:25
Erkennen Nebukadnezars antisemitisme begon met zichzelf als god te vereren, daardoor werd hij ontmenselijkt. Desondanks zat er nog een jaar tussen Daniëls aankondiging en haar uitwerking. Zo genadig is God. Hij voltrekt het oordeel niet direct en geeft Nebukadnezar nog een kans om zich te veranderen. Maar hij neemt Daniëls waarschuwing niet ter harte. Wat doen wij als we Gods waarschuwingen horen over ons ongeloof dat uitloopt op oordeel? Hoe vasthoudend zijn wij in het niet willen luisteren naar God? Nebukadnezars hart bleef koud als steen en werd door God weggenomen, hij ontving een dierenhart: totale ontmenselijking. Als we verharden in het kwaad, verstoten mensen ons en kunnen we aan dieren gelijk worden. Leg onze samenleving er maar naast en je ziet hoe mensen in uitspattende zonde leven. En tóch is God nog zo genadig dat Hij op onze erkenning wacht om onze zonden aan Hem te belijden, dan is Hij genadig! Prediken is: wie Mij aanroept in de nood vindt Mijn gunst oneindig groot!