Een grote slag Simsons roeping was ‘Israël te verlossen uit de hand van de Filistijnen’ (Richt. 13:5). In zijn leven had hij heel wat Filistijnen gedood, in ieder geval meer dan duizend. Toch doodt hij er in zijn sterven meer dan in alle jaren daarvoor. Hij slaat de grootste slag in zijn laatste minuut. De Filistijnen staan hier symbool voor de machten van het kwaad. De lijn naar Jezus Christus is duidelijk. Zijn roeping was Zijn volk zalig te maken van hun zonden en de duivelse machten verslaan. In Zijn leven deed Hij dat: Hij weerstond de verzoekingen van de boze. Hij dreef bij velen demonen uit. De duivelen sidderden voor Hem. Maar de grootste slag sloeg Hij in Zijn sterven. Toen had het laatste uur van de duivel en zijn macht definitief geslagen. ‘Hij heeft de overheden en de machten ontwapend, die openlijk te schande gemaakt en daardoor over hen getriomfeerd’ (Kol. 2:15). Simson nam in zijn sterven velen mee de dood in, Jezus gaf door Zijn sterven velen het leven.