Toen kwamen zijn broeders en heel zijn familie en zij namen hem op, voerden hem mee en begroeven hem tussen Zora en Esthaol, in het graf van zijn vader Manoach. En hij had twintig jaar als richter leidinggegeven aan Israël. Richteren 16:31
Simsons einde De bijbelschrijver rondt Simsons biografie af. Hij wordt begraven. Hoe gaat het verder met Israël? Wie het Richterenboek uitleest wordt daar niet vrolijk van. Het volk zinkt steeds verder weg in goddeloosheid en zonde, op het gruwelijke af. ‘Eenieder deed wat juist was in zijn ogen’, zo eindigt dit bijbelboek (Richt. 21:25). Het is duidelijk dat Simsons verlossing maar een begin was. De Engel had het ook gezegd: ‘Hij zal begínnen Israël te verlossen.’ Na dat begin van de verlossing, dat ook nog aan alle kanten bevlekt is met zonde en onreinheid, mag Simson sterven. Hij krijgt een eervolle begrafenis in het familiegraf. Simson heeft Israël niet definitief verlost. Dat moest een Ander doen. Voor Simson en al die anderen, die als nazireeër (gedoopte) aan God gewijd zijn, maar van hun leven een chaos maakten. En die elke dag weer de fout ingaan. Laat de geschiedenis van Israëls richter ons aan de voeten van Israëls Redder brengen.