Driemaal vuur Leviticus 10 begint met de mededeling dat de twee oudste zonen van Aäron een wierookschaal nemen, daar vuur in doen en daar reukwerk op leggen. Ze maken gebruik van ‘vreemd vuur’. Dat is vuur dat niet van de tabernakel afkomstig is (zie Lev. 1:7). De tabernakel is de plaats waar de Heere is en is daarom heilig. Ook het vuur dat brandt op het altaar is heilig. Onheilig vuur op een heilige plaats … dat past niet bij elkaar. Opnieuw gaat er een vuur uit van het aangezicht van de Heere. Het vuur treft Nadab en Abihu die op slag dood zijn. Vader Aäron verliest twee zonen tegelijk. ‘Maar Aäron zweeg.’ Aäron en zijn zonen mogen geen uiterlijke tekenen van rouw vertonen. Zij behoren de Heere toe, de God van het leven. De Heere beschermt Zijn heiligheid op zodanige wijze dat iedereen er getuige van is. Wat vindt u van deze geschiedenis? Welke boodschap trekt u hieruit?