Ter bemoediging Wat heb je aan een gemeente die uitgelaten is van vreugde, terwijl God er met verdriet naar kijkt omdat ze Zijn Woord verlaat? Zo was het eerst met Jeruzalem. Door Gods oordelen dreigen de gelovigen nu de moed te verliezen. Wat kunnen gelovigen bevreesd zijn. Maar Gods Woord spreekt bemoedigend. De Heere, hun God, is in hun midden. Hij is een Held Die verlossen zal. Dan moeten we denken aan Jezus Christus Die met hen is. De Held Die hun straf heeft gedragen, de vijand heeft verslagen en de dood heeft overwonnen. Hij is zo blij met Zijn volk, Zijn gemeente, Zijn bruid. Onbegrijpelijk dat Hij haar liefheeft. En dat Zijn Vader zo blij is met de thuiskomst van een verloren zoon. Die liefde maakt Hem stil, die liefde komt niet meer op de zonde terug, die liefde vervult Hem met blijdschap en doet Hem juichen. Zal Zijn volk dan de moed verliezen? ‘Daarom zeggen wij met goede moed: De Heere is voor mij een Helper en ik zal niet vrezen. Wat zal een mens mij doen?’ (Hebr. 13:8)