Zelfs de dood is geen uitweg Het is vreselijk als iemand uit je naaste omgeving zelfmoord pleegt. Een mens kan zo wanhopig zijn dat hij geen andere uitweg meer ziet. Nog aangrijpender is het om te zien hoe hier mensen vergeefs de dood zoeken als laatste uitweg uit het oordeel. De dood is immers zelf het ultieme oordeel. Op het blazen van de vijfde bazuin opent zich de hel en boze machten krijgen de gelegenheid om hun werk te doen. Vrij spel hebben ze niet, want ze kunnen alleen pijnigen, niet doden. Ook hebben ze geen vat op de verzegelden, zoals de plagen in Egypte het gebied van Gosen niet troffen. De naam van hun koning is Abaddon ofwel Apollyon en dat betekent verwoester. Kenmerkend voor de duivel is dat hij alles kapot wil maken. Wie hem volgt, zal ervaren dat er bij hem alleen verwoesting is. Hoe anders is het bij het Lam, dat juist de Heelmaker, de Heiland is. ‘De hemel is de plaats van de lieflijke gemeenschap met God; maar in de hel is er geen gemeenschap met God. Daar zijn wel gebeden, maar zij worden niet verhoord.’ (Charles Haddon Spurgeon)