Hongerwinter In de hongerwinter in 1944 werden dingen gegeten die anders niemand zou lusten, tot bloembollen toe. Wat een feest toen de bevrijding kwam en er voor iedereen weer normaal eten was. Ezechiël wordt ook in een hongertoestand gebracht en hij moet eten wat hij anders absoluut niet zou eten omdat het onrein was (vs. 14). Ezechiël draagt in dit beeld van de belegering van Jeruzalem de onreinheid van het volk. Gelukkig voor hem verzacht de HEERE de opdracht en mag hij rundermest in plaats van menselijke uitwerpselen gebruiken om zijn eten op te bereiden. Voor de Heere Jezus was die verzachting er niet. Hij droeg onze onreinheid ten volle. Daardoor is er voor ons bevrijding. Aan de ‘belegering’ van ons zondige bestaan komt een einde door het verlossend werk van onze Heiland. De bevrijding van de Duitse overheersing in 1945 was nog maar een klein voorproefje van die grote bevrijding. Gods kinderen worden niet geveld door vrees voor de toekomst. Zij zijn niet bang voor de kwade dagen als de kracht hun ontvalt. Er zijn immers voor hen heerlijke en genaderijke beloften. (C.H. Spurgeon)