En zie, een vrouw die al twaalf jaar bloedvloeiingen had, kwam van achteren naar Hem toe en raakte de zoom van Zijn bovenkleed aan …
Mattheüs 9:20
Als ik alleen maar …
Er is zoveel te zien in de navolging van Jezus: zie een leidinggevende … zie een vrouw. Er is zoveel te horen in de navolging van Jezus: leg Uw hand op haar … als ik alleen maar Zijn bovenkleed aanraak. Eén woord van Jezus, één handgebaar van Jezus, een aanraking van Jezus’ jas kan al genoeg zijn om je te verzekeren van Zijn ontferming. Wat een nare ziekte heeft die vrouw. Daar praat je liever niet over. Twaalf jaar onrein. Niemand mogen aanraken en door niemand aangeraakt te mogen worden. Wat een ellende. Twaalf jaar in quarantaine. Vandaag breekt ze eruit. Van Jezus gehoord. Van Zijn onconventionele, traditie doorbrekende contacten. Ze beseft: hier is iemand met goddelijk medelijden. Als ik alleen maar … En dan staat ze oog in oog met haar Heiland. Zijn woord zal ze nooit vergeten: ‘Dochter …!’ Een slepende ziektegeschiedenis wordt afgesloten. Alsof de hemelen scheuren: ‘Dochter… Mijn beminde!’ Al raak je Hem stilletjes aan, omdat je meer moed niet hebt. Hij laat je niet zonder Zijn ontferming.
Wie tot Jezus komt wordt verrast, die wordt niet weggestuurd!