Vluchtelingen verspreiden het Evangelie Saulus paste bij de steniging niet alleen op de kleding van de stenengooiers, maar hij wreef zich ook in zijn handen. Hij had gruwelijk het land aan volgelingen van Jezus. Die moesten net als Stefanus gedood worden. Hij gaat zelf aan de slag om mannen en vrouwen te arresteren. Terwijl hij plannen maakt is de christelijke gemeente in diepe rouw over het sterven van hun geliefde diaken Stefanus. Zeker is er de troost van zijn thuiskomen, maar toch is er ook het gemis. Het is zo dubbel: rouw en blijdschap. Misschien rouwt u vanwege een diep gemis, maar bent u ook getroost over het heengaan. Dreigende gevangenschap doet de volgelingen van Christus vluchten naar Judea en Samaria. Daar verspreiden zij het Woord door over hun Meester te spreken. Zending in eigen land is geen eenvoudige roeping. In onze gemeente, Goes, geeft een echtpaar – vluchtelingen uit het Midden-Oosten, ex-moslims – leiding aan een pioniersplek met de naam ‘Huis van vrede’. Bemoedigend! Messiasbelijdende Joden brachten de boodschap bij hun volksgenoten en doen dit vandaag nog. Zo werkt de Heilige Geest door het Evangelie.