17 augustus 2019
Vers van vandaag
Toen zei Jakob, hun vader, tegen hen: Jullie beroven mij van kinderen.
Genesis 42:36
Jakobs klacht
We zien hier een vader met tranen in zijn ogen. Hij heeft het verslag van zijn zonen gehoord. Het diepste wat hem heeft geraakt heeft, is dat Simeon achter is gebleven en dat de volgende reis Benjamin, de enige zoon van Rachel, mee zal moeten om voedsel te kopen. Jakob geeft lucht aan zijn diepe gevoel en zegt: ‘Jullie beroven mij van kinderen.’ Vreemd zo’n beschuldiging, want Jozef was immers door een wild dier van het leven beroofd. De broers gaan niet op de beschuldiging van hun vader in. Dit was toch een kans voor hen, een mogelijkheid om hun zonden te belijden. Wat trekt ook de rouw om een overleden kind toch diepe sporen. Sporen die vragen om troost. Jakob is vastbesloten om Benjamin niet mee te geven. Maar Jakob, als je Benjamin niet meegeeft, zullen je andere kinderen en kleinkinderen van honger sterven. Jakob, denk eens goed na over wat je zegt en kijk eens hoe Ruben en je zonen toch veranderd zijn. Kan God geen verandering geven?
Hoop op God, sla het oog naar boven.
